بررسیhandover در شبکه ماکرو-فمتوسل مبتنی بر استفاده مجدد فرکانس چند عاملی در شبکه سلولی سکتوربندی شده

استفاده از تکنولوژی های نوین جهت تامین تقاضای خدمات با نرخ داده بالا از نیاز های اساسی شبکه مخابرات سیار آینده است. یکی از تکنولوژی هایی که برای این منظور پیشنهاد شده، فمتوسل است. فمتوسل ها ایستگاه های خانگی کوچک هستند که امکان استفاده از خدمات با کیفیت بالا را برای کاربر فراهم می سازند. همانند تمامی شبکه های مخابراتی، در شبکه فمتوسل ها نیز فراهم کردن یک ارتباط یکپارچه برای کاربران متحرک و نگهداری ارتباط جاری در جابجایی بین فمتوسل ها امری الزامی است. استفاده از الگوریتم های دست به دست شدگی در شبکه ها چنین هدفی را تامین می کنند. در شبکه های دو لایه ماکرو-فمتوسل این نیاز با توجه به غیر همگن بودن شبکه و منابع مورد استفاده توسط کاربر به عنوان یکی از چالش های اساسی مطرح است و بخصوص در مورد دست به دست شدگی از ماکروسل به فمتوسل این موضوع اهمیت بیشتری پیدا می کند. چون هم از دید کاربر برای رسیدن به کیفیت خدمات بالا و هم از دید شبکه سلولی برای کاهش بار شبکه ماکروسل و افزایش ظرفیت شبکه، نیاز اساسی به یک الگوریتم دست به دست شدگی بهینه وجود دارد. در پایان نامه حاضر، الگوریتم جدیدی برای دست به دست شدگی ارائه شده است که از ترکیب معیارهای کیفیت خدمات از قبیل احتمال خروج ، تداخل دریافتی و سطح سیگنال دریافتی برای تصمیم-گیری استفاده می کند. الگوریتم پیشنهادی با بررسی رفتار تک تک پارامترها در مکان های مختلف سلول ماکروسل، اولویت ها را برای رسیدن به کیفیت خدمات مطلوب تعیین می کند و بر اساس این اولویت ها سلول را به سه ناحیه مختلف تقسیم می کند. با توجه به اینکه که رفتار پارامتر های تصمیم گیری در نواحی مختلف فرق می کند، رفتار الگوریتم پیشنهادی نیز در هر ناحیه متفاوت از دیگری خواهد بود. این تفاوت با وزن دهی به پارامترها بر اساس اولویت آن ها به دست می آید. در این تحقیق به منظور دست یابی به مدل ریاضی الگوریتم ارائه شده، تحلیل جامعی در رابطه با احتمال تخصیص سلول انجام گرفته است. الگوریتم ارائه شده مشکل الگوریتم های پیشین را در جابجایی به موقع کاربر از ماکروسل به فمتوسل در نقاط نزدیک به ماکروسل، بدون افزایش نرخ پینگ پنگ حل می کند. بعلاوه، شرط تامین حداقل کیفیت خدمات، از بروز دست به دست شدگی های غیرضروری که باعث کاهش کارایی سیستم می شود، جلوگیری می کند. روش پیشنهادی، همزمان با افزایش احتمال اختصاص کاربر به سلول مناسب، می تواند تا حد زیادی تعداد دست به دست شدگی ها را کاهش دهد. اعمال شرط برقراری حداقل سطح توان دریافتی از ایستگاه فمتوسل به عنوان شرط حضور کاربر در فمتوسل، باعث افزایش دقت در وصل و قطع به موقع از سلول شده و در نتیجه ناپایداری در فرایند دست به دست شدگی به طور محسوسی کاهش می یابد.